Een bijzonder Vrouwtje in Venhuizen

Vrouwtje Leguit

De Historische Vereniging Suyder Cogge koos Vrouwtje Vis-Leguit als dé persoon van de 20e eeuw van de gemeente (tegenwoordig gemeente Drechterland).

Informatie is afkomstig van het Westfries Biografisch Woordenboek WBW en de website Geschiedenis van Schellinkhout waar zeer uitgebreide informatie met veel fotomateriaal te vinden is over de familie en het leven van Vrouwtje en haar zus Cornelia Vrouwtje (Corrie) Leguit.

Met dank aan Gerben Kazemier voor het beschikbaar stellen van de foto’s.

Vrouwtje is geboren op 12 augustus 1906 te Schellinkhout en overleden op 5 december 1983 te Hem (Venhuizen) als gevolg van een ongeluk. Zij is het derde kind van Cornelis Leguit en Grietje Laan.

Cornelis Leguit

Grietje Laan

 

 

 

 

 

 

 

Cornelis Leguit, geboren op 24 december 1863 te Oudendijk, en Grietje Laan, geboren op 20 maart 1865 te Schellinkhout, trouwen op 25 april 1886 te Schellinkhout, zij krijgen drie kinderen:
Cornelis (13 april 1892 – 7 februari 1899),
Cornelia Vrouwtje (Corrie, 1 juli 1903 – 18 september 1992) en
Vrouwtje (12 augustus 1906 – 5 december 1983)

 

Cornelis jr

Corrie en Vrouwtje

 

 

 

 

 

 

 

Cornellia en Vrouwtje zijn geboren en groeien op op de boerderij (tegenwoordig Dorpsweg 107) te Schellinkhout, gebouwd in 1851 voor de ouders van Grietje (Klaas Laan en Vrouwtje Davidson).  Het boerenbedrijf wordt vanaf 20 april 1925 overgenomen door Corrie en haar echtgenoot Jan Nobel.

Corrie

Vrouwtje

Na de lagere school gaat Vrouwtje naar de Huishoud Landbouwschool in Hoorn. Op 20 april 1931 trouwt zij in Venhuizen met Pieter Cornelis Vis, geboren op 12 mei 1905 te Venhuizen. Pieter Cornelis en Vrouwtje krijgen één kind, zoon Cornelis Gerrit (Kees) die op 31 januari 1932 te Venhuizen is geboren. De familie Vis-Leguit woont na het huwelijk op een boerderij van de oom en tante van Pieter en vanaf eind 1932 op de boerderij “Zonnehoeve” in de Hout te Venhuizen.

Vrouwtje was een actieve vrouw voor de gemeenschap en voor de muziek. Zij is lid van de zangvereniging “Polyhymnia” en toneelvereniging “De Boom van ons Genoegen”. In 1938 zet zij zich in voor de oprichting van de “Boerinnenbond”, later de Plattelandsvrouwen afdeling Venhuizen.

trouwfoto Pieter en Vrouwtje

trouwkaart

Pieter, Vrouwtje en Cees

In 1940 wordt haar gevraagd om leiding te geven aan de bonte avond voor de gezinsverpleging en het Witte Kruis, dit is het begin van hier dameskoor. Dit koortje was uniek voor Nederland, nergens was een koor dat uitsluitend uit dames bestond. Als dirigente verzorgt zij veel optredens en doet het dameskoor mee aan verschillende concoursen en in 1980 kwam zij zelfs voor de radio in een programma van Cees Brusse. Een hoogtepunt is wel dat zij in 1952 Vrouwtje dirigente is van het Noord-Hollands dameskoor, zij dirigeert 152 dames in het Amsterdams Concertgebouw. Ook is Vrouwtje, schrijfster en componist van het Venhuizen lied.

Vrouwtje voor "haar" dameskoor

In 1949 wordt Vrouwtje gekozen als eerste vrouwelijke raadslid van de gemeente Venhuizen voor de partij “Gemeentebelangen”. Dat werk blijft zij tot 1970 doen.

Daarnaast is zij presidente van het provinciaal bestuur van de “Nederlandse Federatie van Vrouwelijke Vrijwillige Hulpverlening” (voorloper van de Nederlandse Vrouwen Raad die tot stand kwam in 1975 na een fusie met het Nederlandse Vrouwen Comité), lid van de “Werkgroep Streekontwikkeling” en van de “Vrouwenoverleg de Drieban”. Verder is zij betrokken bij verschillende verenigingen, onder andere: Welzijnsberaad West-Friesland, de culturele raad en Welfarewerk Hoorn-Enkhuizen.

Ook bij de veefokkerij van haar man was zij nauw betrokken. Met hun vee behaalden zij veel successen op tentoonstellingen. In augustus 1969 vierden zij op “De Zonnehoeve” hun eerste 100.000 kilogram koe, Minke 14. Toen een journalist aan Vrouwtje vroeg hoe zij dit alles zoveel jaren kon volhouden antwoordde zij “dat de ervaring die zij had opgedaan bij zestien verenigingen haar uitstekend van pas was gekomen” en vooral “geduld en niet kwaad worden”.

Vrouwtje wordt onderscheiden

Op Koninginnedag 1974 ontvangt Vrouwtje de onderscheiding Ridder in de Orde van Oranje Nassau.

Dit bericht is geplaatst in Uitgelicht - uitgelegd. Bookmark de permalink.

4 reacties op Een bijzonder Vrouwtje in Venhuizen

  1. Dirk Boon schreef:

    En opnieuw 5 jaar later weet die enorme klootzak en zuiplap van een kleinzoon genaamd Piet Vis ook nog eens de nagelaten schapenstapel van zijn vader naar de kelder te helpen. De rechter zal binnenkort uitspraak doen voor zeer ernstige mate van verwaarlozing van zijn dieren. De eis is €7500,- boete en stillegging van de “bedrijfsuitvoering”. Wat een verschrikkelijk en tragisch einde van een bekende boerderij en familie die veel wisten op te bouwen en te bereiken. 1 Verkeerde peer aan de boom en al het voorgaande werk is volledig teniet gedaan. Er is ook een oud spreekwoord over: De geldbuidel hangt nooit 100 jaar aan dezelfde klink.

  2. Dirk Boon schreef:

    En als je dan jaren later ziet hoe of haar kleinzoon Piet Vis het eens zo mooie veefokbedrijf werkelijk zuipend naar de filistijnen hielp.
    Verschrikkelijk om te zien wat daar toen is gebeurd door die niksnut en enorme
    luiwammes van de bovenste plank.Het ergste was het nog voor zijn vader Cees Vis die het alle dagen met lede ogen moest aanzien.Die man stierf op 80 jarige leeftijd nog in het harnas na een leven van hard weken en wat bereiken.Het kan heel raar lopen in het leven maar denk erom dat dergelijke types een verschrikking is voor ouders.

  3. Peter Lugten schreef:

    leuk te lezen over “mijn” Oom Piet en tante Vrouw, zoals wij ze noemden.
    Ik heb goede herinneringen aan het logeren op de boerderij in Venhuizen in 1962
    overdag mee op de trekker hooien etc, samen met het toen nog kleine zoontje van Cees, Pieter
    Heerlijke koffie verkeerd met verse melk mee in de thermoskan, op de melkkar rijden etc etc
    Ik ben ook mij stamboom aan het doorspitten en zodoende op zoek naar familie, vandaar dat ik hier terecht kwam. wat precies de relatie is , is mij nog niet duidelijk.
    Meen via mijn oma Kistemaker

Laat een reactie achter bij Peter Leguit Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Verplichte velden zijn gemarkeerd met *