Zelfs als wij niet van de Hugenoten afstammen is het toch leuk om te weten dat de naam Leguit ook in Frankrijk voorkwam.
In de stamboom van Bernard Boite (uit Frankrijk) komt de naam Leguit voor, François Leguit die rond 1623 is geboren in Ornes (département de la Meuse (=Maas), in de Noord Franse landstreek Lotharingen) en aldaar overleden in 1693. Het dorpje Ornes is in de eerste wereldoorlog volledig vernietigd. François trouwde in 1645 met Catherine Collinet, geboren op 25 november 1624 in Ornes, zij kregen tenminste drie kinderen:
- Jeanne, geboren op 16 februari 1657;
- Madeleine, geboren rond 1655
- Françoise, gehuwd in 1671.
De heer Boite vertelde mij dat de naam Leguit in de streek vaker voorkomt en dat hij regelmatig verbasterd is naar Leguet, ook de verbastering naar Guet komt voor. Deze namen komen nog steeds regelmatig voor in Frankrijk maar ook in Engeland waar ook veel Hugenoten naartoe zijn gevlucht.
De naam Leguit ben ik verder in het buitenland nog nergens tegengekomen, behalve bij mensen met Nederlandse voorouders die, net als de rest van de Leguijten en Leguiten, afstammen van Klaas en Jan.
De familienamen Guit en Gué komen tegenwoordig nog wel in Nederland voor. In het “Fichier du refuge” (vluchtelingenregister) van de Bibliothèque Wallone te Amsterdam wordt de naam Leguit/Leguijt niet vermeld. Wel komen onder andere de namen Leguet, le Guet, Leguijr, Guydt, Guide (=gids), Guiet en Guiot voor.
Op een begraafplaats in Bretagne kwam ik veel graven van de familie Lequitte tegen en op internet kwam ik één vermelding in Nederland tegen van de naam Lequit. Dit was Anne Lequit, zij wordt als moeder vermeld bij de aangifte van het overlijden van haar dochter Anne op den Camp op 11 november 1800 te Elsloo (Meers) in Zuid-Limburg. Dochter Anne was geboren in 1740, dus moeder Anne zal rond 1710-1720 zijn geboren.
Vertalingen uit het Frans
In de Franse taal komen wij een aantal betekenissen tegen van woorden die enigszins lijken op onze familienaam Leguit:
Le Gué, doorwaadbare plaats
Le gui, maretak (volgens een Franse volkswijsheid brengt de maretak geluk)
Le guet, het loeren; faire le ~, op de loer staan; avoir l’oeil au ~, een oogje in het zeil houden
Le guet-apens, hinderlaag, valstrik.
François Leguat
De naam van een 17e eeuwse Franse Hugenoot, François Leguat, lijkt ook op onze familienaam, daarom vertel ik iets meer over deze François.
Monsieur Leguat is rond 1690 vanaf Texel naar de Indische Oceaan en Batavia gevaren. In de buurt van Mauritius is hij na een ruzie om een stuk amberhout (destijds erg waardevol) naar het eiland Rodrigues verbannen waar hij de solitaire (een uitgestorven loopvogel) ontdekte en beschreef in zijn logboek.
Zijn avonturen en de natuur van Rodrigues zijn door hem in boekvorm vastgelegd (“Voyages et aventures de François Leguat et de ses compagnons en deux îles désertes des Indes orientales”) en gelden in Frankrijk nog als een belangrijke bron van informatie over de natuur en cultuur van die tijd. Hij wordt ook genoemd als de ontdekker van het eiland Rodriques en wordt daar nu nog als belangrijke persoon in de plaatselijke geschiedenis gezien.